Ze luisterden niet naar mij!

Hij zit voor me aan tafel, naar beneden kijkend en zegt: “Ze luisterden niet naar mij!”
Dan kijkt hij me aan en ik zie een soort verslagenheid in zijn ogen.

Ik vraag of hij zijn verhaal wil vertellen en wat hij bedoelt met “ze luisterden niet naar mij”
Wanneer luisterden ze niet naar je?
Waarnaar luisterden ze niet?
Wat wilde je vertellen, duidelijk maken?

Eerst krijg ik een sorry,

“sorry alvast voor het rommelige, onsamenhangende verhaal, want mijn hoofd loopt over, ik kan weinig onthouden, en soms vertel ik een verhaal niet in de juiste volgorde” zegt hij.

Toch komt het verhaal er voor mijn idee duidelijk uit, door te luisteren, soms een vraag te stellen om te horen of ik het goed begrepen heb, wordt het duidelijk.
Op mijn vraag of hij zijn hele verhaal nu verteld heeft, of nog wat wil toevoegen, zie ik een kleine glimlach verschijnen: “nee, het is al fijn om gewoon even te kunnen praten, zonder onderbroken te worden, of een mening te krijgen”
Samen lopen we het verhaal nog eens door en kijken naar wat hij had gehoopt te krijgen, wat hij nodig had op die momenten dat er niet naar hem geluisterd werd.

Vooral de gesprekken op het werk, met de bedrijfsarts, leidinggevenden en collega’s, waarbij er veel gesproken werd over “je moet…”, er slecht geluisterd werd en ongevraagd meningen werden gegeven, hebben veel energie gekost.
Al met al heeft de situatie geen bijdrage geleverd aan zijn herstel, maar er voor gezorgd dat hij mentaal verder achteruit ging.
De energie die er al bijna niet was, werd weggezogen voor zijn gevoel en depressieve gevoelens kwamen omhoog, vooral vlak voor en na de gesprekken.

Lichamelijk zit er een fit uitziende 40-jarige voor me, veel minder energie dan een jaar of wat geleden, maar toch.
Wat niet zo zichtbaar is, is zijn mentale stuk, de onrust in zijn geest, in zijn denken.

Als je lichamelijk ziek bent, een gebroken arm of been hebt, of de griep, dan is dit zichtbaar voor de buitenwereld, maar geestelijk, mentaal “ziek” zijn, is minder en soms niet zichtbaar, tenzij je er oog voor hebt, rust hebt om signalen op te pakken, te kijken en te luisteren.

Gelukkig is energie terug te krijgen, en kan je onrust en mentaal welzijn al op korte termijn verbeteren door je lichaam te voeden.
Niet met grote aanpassingen of diëten, met dingen die je niet leuk vind, maar juist door te kijken naar dat waar je blij van wordt.
In kleine stapjes, zorgen dat mentale energie terugkomt, waardoor keuzes maken makkelijker word, je geheugen beter gaat werken, en je weer vertrouwen in je lichaam gaat krijgen. Kleine stapjes kan je vinden in mijn blog over 7 tips om je gevoel te beïnvloeden via je darm